به نقل از «خبرآنلاین»

صدا پای بهار در مریخ به شنیده شد / عکس

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۳۳۸۶

تصویری که به تازگی از مریخ منتشر شده، منطقه‌ای یخی را نشان می‌دهد که با نوارهایی به رنگ قرمز و سفید پوشیده شده و در نزدیکی قطب جنوبی سیاره قرار دارد.

اگرچه این منظره‌ی برفی ممکن است احساس وجود سرزمین عجایب زمستانی را در سیاره سرخ تداعی کند، اما در واقع تصویری است که توسط مدارگرد مارس‌اکسپرس آژانس فضایی اروپا در روز ۱۹ مه ثبت شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بدان معنا است که این تصویر یخی در حقیقت نمایانگر بهار در نیمکره جنوبی مریخ است و یخ مریخ شروع به محو شدن کرده است.

تنها شش روز پیش از اینکه بخش زیادی از زمین وارد سال جدید شوند، در روز ۲۶ دسامبر، سیاره سرخ سال جدید خود را آغاز خواهد کرد که ۶۸۷ روز زمینی به طول خواهد انجامید. این سیاره دارای چهار فصل زمستان، بهار، تابستان و پاییز است و درست مانند زمین، زمستان سیاره سرخ سرد و تابستان آن گرم است، اگرچه زمستان بسیار سردتر از فصل ما است و دمای مریخ به منفی ۷۶ درجه فارنهایت(منفی ۶۰ درجه سانتیگراد) می‌رسد.

شاید بتوان گفت که قابل توجه‌ترین مشخصه‌ی تصویر جدید، دو دهانه برخوردی عظیم است که با لایه‌های متناوب یخ و رسوباتی به نام «رسوبات لایه‌ای قطبی» پوشیده شده‌اند. این رسوبات را می‌توان در خط الراس بین دو دهانه نیز مشاهده کرد.

با کاهش حجم یخ‌ها، نواحی مرتفع ‌عاری از یخ‌زدگی بیشتری نمایان می‌شود. تپه‌ها به صورت پشته‌های تیز ظاهر می‌شوند که به موازات رایج‌ترین جریان‌های باد قرار می‌گیرند.

دانشمندان فکر می‌کنند که غباری که این تپه‌ها را پر می‌کند از آن جهت تیره است که از مواد مدفون شده‌ی آتشفشان‌هایی که در تاریخ باستانی مریخ فوران کرده‌اند نشات گرفته است. موادی که در معرض بادهای قوی مریخی قرار گرفته‌اند و به راحتی در سطح سیاره سرخ پخش شده‌اند.

سایر نقاط تاریک در تصویر نشان دهنده این گرد و غبار و فعالیت جریان‌هایی است که زمانی که یخ دی‌اکسید کربن زیرین تحت فرآیندی به نام تصعید مستقیماً به گاز تبدیل می‌شود از میان سطح یخی مریخ فوران می‌کنند. این فوران‌ها باعث می‌شوند که آب‌فشان‌های غبار به جو مریخ پرتاب شوند و سپس به صورت لکه‌های تیره روی سطح سیاره بنشینند.

با این حال، اینها تنها عناصر موجود در تصویر نیستند که توسط تصعید ایجاد می‌شوند. ناحیه قطبی با تعدادی مشخصه بزرگ و نامنظم که توسط تصعید یخ ایجاد می‌شود، نشانه‌گذاری می‌شود. این ویژگی‌های سطح مریخ شبیه به دریاچه‌های خالی به نظر می‌رسند و نمونه‌ای واضح از آن در گوشه سمت چپ بالای این تصویر جدید قابل مشاهده است.

نظارت بر این ویژگی‌ها به این معنا است که دانشمندان می‌توانند فرآیندهایی را که سطح مریخ را شکل می‌دهند و ظاهر مناطق قطبی را تغییر می‌دهند، مشاهده کنند.

تصویر بهار در نیمکره جنوبی مریخ تنها مملو از ویژگی‌های سطحی نیست. ابرهای مه‌آلود روی سطح مریخ نیز قابل مشاهده هستند که به طور خاص در مرکز تصویر می‌توان آن‌ها را دید. این ابرها حاوی یخ هستند و مسیر حرکت آنها تا حدی تحت تأثیر توپوگرافی سطح زیرین آنها است.

در طول زمستان مریخ، دی اکسید کربن در هر دو قطب مریخ به شکل یخ رسوب می‌کند که سپس در بهار ذوب شده و تصعید می‌شود. بازگشتن گاز به جو مریخ باعث افزایش فشار اتمسفر و ایجاد بادهای شدید می‌شود.

این بادها باعث تبادل عظیم مواد بین سطح و جو مریخ در طول یک سال مریخی می‌شوند.

۵۸۵۸

کد خبر 1711164

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نجوم فعالیت فضایی فناوری فضایی سیاره سرخ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۳۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی

گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آن‌ها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.

به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.

البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.

طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.

پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آن‌ها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.

دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.

شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.

شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i